Antolojîyê Şîîranê Kirmanckî (Zazakî)

Alî Aydin Çîçek destpêkê kitabî de xebata xo wina pênas (terîf) keno: “Edebîyatê kirmanckî êdî reşto yew sewîyêka başe û ma eşkenîme nê edebîyatî ser o teorîyan aver berîme, rexne û açarnayîşan bikerîme. Helbet no seba antolojîyan zî wina yo. Ma beno ke ewro seba kirmanckî bese nêkenîme şîîran goreyê babetan tasnîf bikerîme û antolojîyanê cîyayan amade bikerîme labelê ma bese kenîme goreyê deman yew antolojê şîîran amade bikerîme. Antolojî seba heme ziwan û edebîyatan ê dinya cayêko zaf girîng gênê. Manaya antolojî “guldeste” yo. Xebatê ke esaranê edebîyan ra parçeyanê weçîniteyan anê pêser ra êno vatene. Antolojî bi metodanê cîya-cîyayan êno amadekerdene. Antolojî seba yew edebîyatî vîr (hafiza) o, neynika yew ziwanî yo, maceraya ma ya poetîk bi xo yo. Feydayanê antolojîyanê şîîran ê tewr muhîman ra yew no yo: Antolojî musnenê ma ke heta nê dewrî şîîre senî qonaxanê vurîyayîşî ra derbaz bîya û ameya reşta sewîyeya senêne, se bîya û şeklo senên girewto. Ez bawer kena no antolojî zî na rewşe edebîyatê ma de zelal musaneno wendoxanê kirmanckî.”