Türkiye’de Eski Türk Edebiyati arastirmalarinin büyük oranda divan metinleri üzerinde yogunlastigini söylemek mümkündür. Divanlar, edisyon kritik yöntemi ile arastirmacilarin dikkatine sunuldugu gibi bazilari üzerinde tahlil çalismalarinin yapildigi görülür. Bu çalismanin konusunu da, siirlerinde mutasavvif kimligi ve ehl-i beyt sevgisiyle ön plana çikan Zekî ve onun tek nüshadan olusan Divan’i olusturmaktadir. “Zekî’nin Hayati, Kisiligi ve Eserleri” ve “Divanin Transkripli Metni” baslikli iki ana bölümden olusan çalismaya Divan metninde geçen özel isimlerden olusan bir dizin eklenmistir. Birinci bölümde Zekî’nin hayati ile ilgili kaynaklar tanitilmis, edebî ve fikrî kisiligi siirinde geçen çesitli kavramlardan yola çikilarak ele alinmis, Divan’in sekil ve içerik itibariyle özelliklerinden bahsedilmistir.Zekî Divani’nin transkribe edilmis metninin yer aldigi ikinci bölümde 3 kaside, 11 tarih, 6 murabba, 2 muhammes, 7 tahmis, 7 müseddes, 6 sarki, 1 terkib-i bend, 191 gazel, 7 beyit, 3 küçük mesnevi ve 5 tamamlanmamis siir olmak üzere 249 siir yer almaktadir. Sair Zekî hakkinda kaynaklarda herhangi bir bilgiye ulasilamamistir. Divan’da adina tarih düsülmüs Keçecizâde Izzet Molla, Nurullah Pasa, Cemaleddin Pasa vb. tarihî sahsiyetlerden hareketle Zekî’nin XIX. yüzyilda yasamis bir divan sairi oldugu söylenebilir.