Azmi saran, iradeyi çürüten, ruha fütur ve meskene veren hu batıl inanışlar arasında Zaganos’un söylediği hurafede vardı ve halkın bir kısmı bu hurafeye iman edip Türklerin ancak Boğa meydanına kadar gelebileceklerine, orada bir meleğin delaletiyle şevke gelecek Bizanslılar tarafından geri püskürtüleceklerine inanmak gafletini gösteriyordu.
Bunlara mukabil Türkler arasında bir akide hüküm sürüyordu. Onlar Hazreti Muhammed’in ashabıyla şöyle bir konuşma yaptığına inanıyorlardı. Peygamber bir gün dostlarına soruyor.
– Bir tarafı karaya, iki tarafı denize bakan büyük bir şehirden bahis olunduğunu işittiniz mi?
– Evet, ya Resulullah!
– Bu şehir Müslümanlar tarafından zapt olunmadıkça kıyamet kopmayacaktır. Ümmetimden yetmiş bin kişi o şehre La ilahe illallah ve Allahu ekber diyerek hücum edeceklerdir, o vakit denize nazır burçlardan biri yıkılacak, ikincisi de biraz sonra düşerek gazilere yol açılacaktır.
Türkler, İstanbul’u alacak askerin En iyi asker ve onlara Başbuğluk eden kimsenin en iyi emir olduğunu müjdeleyen hadisin de bu muhavere sırasında Muhammed’in ağzından çıktığını söylüyorlardı…