“İnsanlığın yeryüzündeki eskil çağlara uzanan geçmişi, günümüzde bütünüyle ve yeniden kurgulanmış gibi
ortaya çıkarılmış bulunmaktadır. Önemli olan, bütün bu bulguların geçirdiğimiz son otuz yıl içinde
gerçekleştirilmiş olması; günümüz kuşağının ise böylesine önemli bir olguya tanıklık eden ilk kuşak olmasıdır.
Bugün, Avrupa’da buzul çağında, hatta bu çağın yakın öncesinde de insanoğlunun yaşamış olduğu; insanın
bundan da öncelere uzanan yerbilimsel çağda bile bu topraklarda hayatı sürdürmüş olması çok olası görünüyor.
Bu ilk insanlar, zamanlarının birçok canlı türünden sonra da yaşamaya devam etmiş; belirli bir gelişme süreci
geçirmiş; insan familyasının çeşitli dallarında, gelişme alanlarında ve süreçlerinde parlak başarılar
göstermişlerdir.
İnsanlığın bütün bu geçmiş çağları ardı ardına nasıl aştığını; fark edilmeyecek kadar küçük küçük adımlarla
ilerleyerek yabanıl topluluğundan barbarlığın en üst düzeyine nasıl eriştiğini; bazılarının ise, bu ilerleme
yarışında niçin gerilerde kaldığını –bir bölümü uygarlığa geçebilmişse de, diğerleri barbarlık dönemini, hatta
bir bölümü daha da ilkel olan yabanıllık dönemini aşamamıştır– öğrenmeyi istemek, yerinde ve doğal bir
arzudur.”
(Yazarın önsüzünden)
Budunbilim konusunda en önemli kaynaklardan biri olarak gösterilen Eski Toplum, günümüz toplum şekillerine
ve toplumsal örgütlenmelerine nasıl ulaştığımızı, bugünden sonra da değişimin