Peru’nun Lima kentinde geçen bu romanın “yüzey”deki konusu üvey anne, baba ve delikanlı arasında yaşanan garip ilişkiler; derindeki ise toplumun kimi kurumlarına, katmanlarına ve düşünce kalıplarına yönelik eleştiri ve başkaldırı. Bir sigorta şirketinde üst düzey yönetici olarak çalışan varlıklı Don Rigoberto, cinsel fantezilerini not ettiği defterine, her türlü kurumsallaşmaya karşı çıkan, hazcılığın ve bireyciliğin savunuculuğunu yapan görüşlerini de yazar. Baskıcı bir babanın gölgesi altında yaşayan delikanlının, göz kamaştıran güzellikteki üvey annesine tutulması anlatılırken, yirmi sekiz yaşında ölen Egon Schiele’ye vurgun, resimlerinde cinselliği işleyen bu ressamla kendini özdeşleştiren bu gencin şaşırtıcı hayal gücü de konu ediliyor bu romana. Gençlik yıllarının aksine, ileriki yaşlarda kurumsallaşmaya, bireyin sürü insanına dönüştürülmesine şiddetle karşı çıkan Perulu usta romancı Mario Vargas Llosa, bu inançlarını, kendi yaşamından bazı küçük motifleri de ekleyerek bu kitabında da savunuyor. Latin Amerikalı birçok yazar gibi Mario Vargas Llosa da yaşamı ve hazzı yücelten, kişisel özgürlüğü göklere çıkaran bir anlayışla kaleme alıyor yazdıklarını.