Yigit Okur’un ikinci romani Güvercinler, Cumhuriyet’e inanmis, devrimlere bagli, dürüst bir devlet memurunun öyküsü. Süleymaniye’de bir konakta baslayan öykü, Rus sinirinda bir kasabada, Bati Anadolu’da bir ilçede, daha sonraki yillarda Kadiköy’de, Kusdili Çayiri’nda sürüp gidiyor. Selimiye Kislasi’nda son buluyor. Romanin kahramani Saffet Bey’in bütün yasami boyunca süren posta güvercini yetistirme tutkusu basina beklenmedik dertler açiyor. Yigit Okur’un bir önceki romaninda yer alan ‘6-7 Eylül Olaylari’ bu romaninda da ortaya çikiyor, ama degisik içerikte. Agir yergi, taslamaya, kahkahaya dönüsüyor. Ilk romani Hulki Bey ve Arkadaslari’ndaki anlatim, yazarin bu romaninda da egemen. Üzüntü veren her olay, gülümsemeler, alay yollu taslamalar, sürekli kivilcimlanmalar tasiyor. Her cosku, her sevinç yumaginin derininde bir burukluk; bazen yüzeye çikan, bazen tabana yayilan, çogu kez belirsiz, ama sürekli renk degistiren bir hüzün var. Hizli bir anlatim, beklenmedik olaylar dokusu, romanin genel yapisini olusturuyor. Ikinci derecede kalan, görünüp kaybolan roman kisileri bile boyutlu, çok yönlü; en kötüler bile sevecen, renkli.(Arka Kapak)