“Meraklanip büyüklerimize sordugumuzda saglikli yanit alamiyorduk… Asimile olmuslardi, Kürt ve Islâm kültürünü benimsemislerdi. Bizi de bu kültüre hapis ettiler… ‘Filla’ [Kürtçede Hiristiyan] olarak suçlanmamak için daha fazla camiye gidip ibadet ediyorduk. Ama yine de çevrenin gözünde ‘Mislimeni’ydik… Bizim için söyle söylerlerdi: ‘Mislimeni’dir ama, onlarda yalan yok, iftira yok, hirsizlik yok, dolandiricilik yok. Hepsi çaliskan ve zanaatkâr, sözlerinin eri.’ Önce kötü bir seymis gibi ‘Mislimeni’ [Kürtçede dönme] diye vurgulayip, sonra överlerdi.” Sirnakli “Aram” Müslüman çogunlugun içinde, yüz yildir Müslüman gibi yasayan Ermenilerin hikâyesi. Sünni bir Türk/Kürt gibi ya da Kürt/Alevi gibi… Bazisi, “gibi yasamak”la kalmayip, molla-müezzin olmus, hacca gitmis. Ama çogunlukla yine de tam benimsenmemis, yabanci görülmüsler. Bugün, Ermeni kimliklerine rücu edenler de, Hiristiyan Ermeniler tarafindan kabul görmekle ilgili sikinti yasiyorlar. “Her iki tarafin gözünde de dönme” sayiliyor onlar. Vercihan Ziflioglu, “Ne Hz. Isa’ya ne Hz. Muhammed’e yaranabilen” bu araftaki hayatlari anlatiyor. Saklanmanin, yüzlesmenin ve “açiga çikmanin” deneyimleri…