Sinema eylem, durum, nesne ve kavramların anlamlarını insan zihninde ifade, dil veya imgelem aracılığıyla canlandırmada önemli bir temsil alanıdır. Bir şeyin temsil edilmesi betimleme, tanımlama, resmetme, sembolize etme ya da tasvir etme kavramlarıyla birlikte anılır. Temsil öncelikle onu kurgulayanın zihninde başlayan bir sürece karşılık gelirken daha sonra ise ifade etme şekliyle onu alımlayanların zihinlerinde beliren anlamlar bütünüdür. Sinemacının bilinçli olarak oluşturduğu temsiller, gerçeğin bir tür yorumlanma biçimidir. Bu süreçte temsili oluşturan kadar onu algılayan izler kitlenin de bilgisi ve geçmiş yaşantıları belli yargılara varılması konusunda etkilidir. Temsiller soyut ve somut göstergelerle kurulurken anlatısal düzeyde veya teknik anlamda sinemanın tüm imkanlarından faydalanılır. Sinema bu noktada anlamı temsil yoluyla inşa eder. Diğer taraftan sinema somut dünyada gerçek olarak niteleyebileceğimiz her şeyin bilgisine ulaşmamızı sağlayan temsilleri görsel, işitsel anlatılarla kurgularken içeriksel ve biçimsel imkanlarla da gerçeği yeniden yeniye üretme gücüne sahiptir. Sinemanın ifade etme gücü, filmlerdeki temsillerin nasıl oluşturulduğu ve bu temsillerin hangi klişelere dayandığı konularını anlamlı kılmaktadır. Filmde temsil edilenin ne olduğu ya da hangi özelliklerle temsil edildiği içerikle ilgili bilgi verirken, bu temsillerin nasıl kurulduğu hangi tekniklerin kullanıldığı ise sinematografik öğelerle ilişkilidir.