20. yüzyilin en önemli antropologlarindan biri olan Bronislaw Malinowski, özellikle yaptigi saha arastirmalariyla, ilkel insana karsi beslenen kötü bakis açisini yerle bir etmistir. O döneme kadar yalnizca vahsi yaratiklar olarak görülen ilkellerin de düsünebilen varliklar oldugunu göstererek beserî incelemelerde büyük bir algi kirilmasina sebep olmustur. Katilimci gözlem yöntemini gelistirerek arastirmalarini daha güvenilir kilmis ve Viktoryen döneminin “masa basi filozoflari”na agir bir darbe vurmustur. Malinowski’ye göre bilim yasalarin mevcudiyetini göstermekte, gözlem ve deney için bir çalisma alani olusturmakta ve pratik uygulama ile akademik söylem üzerinde bir kontrol saglamaktadir. Kültür incelemelerinde insanin bedensel ihtiyaçlarinin temel alinilmasi gerektigi bu kitapta sikça vurgulamaktadir. Insan yapimi nesnelerin ve fizyolojik ihtiyaçlar ile kültürel performansin arasindaki iliski, islev teorisiyle açiklanmakta ve bu, kültür teorisinin bilimsel incelenmesinde temel rol oynamaktadir. Malinowski’ye göre toplumsal yasamin özü isbirliginde yatmaktadir, bu yüzden dünyanin her yerinde insanlar örgütlü bir sekilde hareket etmektedir. Örgütlenmeyi insanligi bir araya getiren geleneksel degerler kümesini olusturan “kurum” kavramiyla ifade eder ve böylece, kurumsal analiz ve islev analizi ile birlikte kültürü bilimsel bir yöntemle inceler. Bunlardan yola çikarak Malinowski’nin vardigi sonuç sudur: “Yasadigimiz, deneyimledigimiz ve bilimsel olarak gözlemleyebildigimiz kadariyla kültürün ana unsuru, insanlarin kalici gruplar halinde örgütlenmesidir.”