Bir filozofun felsefesinin bütününü kavramanın doğru yollarından biri, onun varlık görüşünü, varlık karşısındaki genel tutumunu, yani ontolojisini ortaya koymaktır. Varlık kavrayışı, bir felsefe sisteminin üzerinde kurulduğu zeminin ya da sistemin çatısıdır.

“Kuramsal Felsefe” ile “Eylem Felsefesi”nin bireşimi olarak “Sanat Felsefesi”, Schelling felsefesinin tepe noktasını oluşturur. Felsefe ile sanat ilişkisinde, sanatın tıkandığı yerde felsefe yol açıcı bir işlev görür ve sadece felsefe, yaratma bakımından kurumuş sanatın ilk kaynaklarını yeniden düşünceye açabilir.

Prof. Dr. Ömer Naci Soykan’ın, Schelling’in “varlık ve sanat görüşü” üzerine yaptığı bu çalışma, Türkçede Schelling üzerine yapılmış nadir bir çalışma olma niteliğini halen koruyor.

“Sanatın son amacı mutlak güzelliğe varmaktır. Mutlak güzellik de mutlak varlıkla bir ve aynıdır. Mutlak varlık kendisinde üç ide’yi -hakikat, iyilik, güzellik- nasıl bir bütün olarak bulundurursa, mutlak güzellik de bir görünüş olarak sanat eserinde bu üçlü birliği temsil eder. Ancak sanattaki mutlak güzelliği görmek, yani sanatı bilmek için filozof olmak gerekir; o, ne sıradan bir göz için ne de sanatçının kendisi için bilinecek olandır.”

Prof. Dr. Ömer Naci Soykan