“Hepimiz ayni anayasal düzenin kurbanlariydik, sirf bu düzen için hayatlarimizi kaybetmeyi göze aliyorduk ve hepimiz bundan nefret ediyorduk… Aslinda, ne bizim ne subaylarin ne sehit olan askerlerin ne yaralilarin ne de ölenlerin ailelerinin bu düzene hizmet etmek gibi bir amaci vardi.” Çeçenistan Savasi tüm çagdas savaslarin aynasidir. Kitap savasta birebir mücadele eden bir askerin hikâyesini yine askerin agzindan anlatir. Savasin, askerlerin vicdanlarinda, hayatlarinda ve ruhlarinda biraktigi derin izleri gözler önüne serer ve okuyucuyu yasananlarin birebir tanigi yapar. Bu sayfalari yazan keskin bir nisancidan ziyade yasadiklarini paylasmak isteyen bir askerdir. Yazar, Ikinci Çeçen Savasi’nda Rus ordusunun saldiri grubunda yer alarak iki sene boyunca zorunlu askerlik görevini keskin nisanci olarak yerine getirdi. Ama maalesef çogu zaman insanlarin kim oldugu degil, ne yaptigi önemlidir. Insan her zaman oldugundan fazladir, nitekim yapmak zorunda kaldigi seyler öyle kötülesir ki o da ‘insan’ olarak degisir. Bu kitapta anlatilan savas gözle görülebilir bir savastir, çünkü Lilin’in sembolik ekipmanlari savasi tamamen gözler önüne sermektedir. Söz konusu savas, çogumuz gibi, hiçbir ufuga, ideolojiye ya da karmasik dünya görüsüne sahip degildir. Okuyucu her seyi keskin bir nisanci tüfeginin gözünden gözetler gibi yakininda bulacaktir. Sunu da belirtmek gerekir ki bu sayfalar bile söz konusu olaylarin korkunç boyutlarini yansitmakta eksik kalmaktadir. Kitap, baslangiçta oldukça acimasiz ve korkunç görünebilir, ama gerçekler de oldukça acimasiz ve korkunçtur. Kitap; ne iyinin ne kötünün var oldugu, cehennemin hüküm sürdügü topraklarda insanin insan olmaktan öteye nasil geçebildigini gösterir.(Tanitim Bülteninden)