Biri Selanik’te diğeri Bayburt İspir bölgesinde iki ailenin 1900’lü yıllardan itibaren üç kuşak boyunca süren hikâyesi, bir memleket tarihinin yazılmamış kaydıdır aynı zamanda. Bu hikâyenin merkezindeki bir kadın ise belki de o memleketin kalbi…
Mehpare yani Ay Parçası… Selanik’ten İstanbul Beyoğlu’na uzanan, Kınalıada’dan iknasız bir vapur yolculuğuyla Karadeniz’in sessiz limanı Gümenüz’e kaçırılan, “bir ömüre onlarca güzü ve baharı” sığdıran Mehpare…
Dünyada ve memlekette dengeler değişirken sürdürülen köşk hayatlarının, Batılılaşan büyük ailelerin, Beyoğlu gezintilerinin, her milletten insanla komşuluğun, ada sefalarının, yüreğe düşen sevdaların eşliğinde dünyaya gözlerini açan Mehpare hiç unutmuyor, her güz mevsimi geçmişini hatırlıyor; anlatacak büyük ve kalabalık bir hikâyesi var. Ne kadar yaşlanırsa yaşlansın, aradan ne kadar yıl geçerse geçsin, korunaklı çocuk düşlerinde sakladığı bir hikâyesi. Elif Ebru Batı Wibrew, kendi aile tarihinin izlerini titizlikle takip ederek ve yaşayan tanıklara başvurarak üç kuşağın aşklarını, mücadelesini ve düş kırıklıklarını anlattığı Ay Parçasının Güz Yaşları’nda hem geçmişe hem de kendimize bakma şeklimize meydan okuyor; yaşayan kişilerle geçmişin ruhlarını bugün bizler için ustalıkla bir araya getiriyor.