“Hayat, biz planlarken yas¸adıklarımızdır.” John Lennon

Onlar plan yapmadan, hayatın kars¸ılarına c¸ıkarttıg?ını du¨mdu¨z yas¸ayanlardır. Biraz kara, biraz kirlidirler. O kadar. Koms¸umuzdurlar; sokaklarda, caddelerde yan yana yu¨ru¨ru¨z. Sadece gece c¸ıkmazlar sokag?a. Gu¨ndu¨z de aynı havayı soluruz. “Bavullarına doldurdukları kirli c¸amas¸ırlarıyla” dolas¸ırlar. Bavulları ne kadar ag?ır olsa da bas¸kasına tas¸ıtmazlar bavullarını. Yakmaya cesaretleri yoktur. Yas¸arlar ama bizim bildig?imiz gibi deg?il.

O tiksinerek baktıg?ımız haytalara tanıklık etmis¸, onların anlarına dokunmus¸ olan Bu¨lent Karako¨se, o haytalardan bazılarına dair hika^yeler anlatıyor bu kitapta. Buruk, tanıdık hika^yeler. Kalemiyle c¸izgiye do¨nu¨s¸tu¨rme becerisi kadar gu¨c¸lu¨ olan yazarlıg?ına da yıllardır tanıklık ettig?im; kadirs¸inaslıg?ıyla bildig?im Bu¨lent, o¨ylesine, racon kesmeden anlatıyor.
Buruk, kekremsi bir tat kalıyor sonrasında. Hayata dair olan gu¨zellikler dag?ıtıyor sonra o kekremsilig?i.
Yeraltı dedig?imiz gecenin atlasından dikilmis¸ hayatların anadilinden du¨s¸en kelimelerle s¸ifreledikleri ‘o¨tekiler’e deg?inmedir biraz da.
O kekremsilig?i gu¨l kurusunda da duyabilir insan. Oysa gu¨ldu¨r elinde tuttug?u.
Hu¨lasa Kadir’in de dedig?i gibi, “Gurbet diyarında bulacag?ın dostun, felaket pazarında kulag?ı bu¨ku¨lmu¨s¸ olsun.” Bu kitap, kulag?ı bu¨ku¨lmu¨s¸ olanların hika^yeleridir biraz da.
Turgut TOYGAR