Slavoj Zizek bedensiz organlar kitabinda devrim teorisini, psikanaliz ile sinemayi, antikapitalizmi arka plana alarak baskin Deleuze imgesine karsi çikiyor. “Deleuze hakkindaki Lacanci bir kitap Bedensiz Organlar… Peki neden Deleuze? Son on yilda Deleuze çagdas felsefenin merkezi referansi haline geldi: “Direnen çokluk”, “göçebe öznellik”, psikanalizin Anti-Oidipal elestirisi ve benzeri kavramlar günümüz akademisinin geçer akçeleri oldu—bunun yaninda, Deleuze gittikçe artan bir biçimde günümüz küresellesme karsiti Solunun ve kapitalizme karsi direnisin kuramsal temelini atan filozof olarak is görür hale geldi. Bedensiz Organlar burada “akintiya karsi kürek çekiyor”: Kitabin baslangiç noktasi, bu Deleuze’ün (Felix Guattari’yle beraber yazdigi kitaplarin okumasina dayanan popüler imgesinin) altinda psikanalize ve Hegel’e çok daha yakin olan baska bir Deleuze’ün, sonuçlari çok daha yikici olan bir Deleuze’ün yattigidir… Ve son olarak bu yapitta, popüler “Deleuzecü siyaset”in çikmazi ve yetersizligi sergilenerek farkli bir “Deleuzecü siyasetin” hatlari çiziliyor. Buradaki elestirinin hedefinde, radikal bir moda kiliginda gizlenerek, Deleuze’ü aslinda günümüz “dijital kapitalizmi”nin ideologuna dönüstüren Deleuzecülügün söz konusu yönleri bulunmaktadir.”