Che Guevara, gençlik yasamina Arjantinli bir maceraci olarak basladi. Önceleri amaçsiz bir insandan farksizdi. Buna ragmen yine de tip fakültesinden mezun olmayi basardi. Ne var ki, hekimlik diplomasini aldigi yil, bu meslegi biraktigini açiklamak gibi çeliskiler içinde kalmisti. Çocuklugundan beri yakasini bir türlü birakmayan “astim” illetine inat, duragan ve siradan bir hayati kabullenemiyordu. Onun için, hekimligin bireysel tedavi yöntemlerine karsin, devrimciligin tüm toplum ve insanlari kapsayan kurtariciligini seçmekte duraksamadi.Fidel Castro’yla karsilasmasi, o döneme kadar bilmedigi yeni ve son derecede anlamli imkânlar saglayan bir yasam tarziyla tanismasina vesile olmustu. Bu firsat kendisini bütün benligiyle adayabilecegi ideallere erismesini sagladi. Devrimcilikte buldugu uygun ortamda hizla yükseldi. Küba Devlet Bankasi Baskanligi ve Sanayi Bakanligi gibi dikkat çekici makamlara ulasti. Dahasi, sosyalist dünyanin sayili isimlerinden biri haline geldi. Jean-Paul Sartre bile onu, “Sadece entelektüel degil, çagimizin en katiksiz insani” gibi bir övgüye layik gördü.