Son yillarin en büyüleyici hikayesi, bu kez çok zorlu bir yol ayriminda.Gurbet ellerde hayatin sillesini olanca agirligiyla yiyen kebabman seçimini yapmak üzere.Bir yaniyla nefret ettigi, bir yaniyla sevdigi Ingiltere’den kurtulabilecek mi? Dokuz sene süren nefes kesici macerada çember kapanmak üzere. Angutyus her zamanki gibi sürekli kaçiyor. Ayyaslardan, irkçilardan, kavga dövüsten; ama belki en çok kendisinden…. Basina gelenler yine çok komik.Hamza Abi karsimizda kollarini üç defa açip kapatti manyak gibi. Sonra ellerini uzatti üç defa. Önce sag omzunu, sonra sol omzunu üç defa kaldirip indirdi. En sonunda da ellerini yumruk yapip isaret parmaklarini çikararak üç defa egilip kalkti. Bayram fisildar gibi, “Abi bu Hamza Abi’nin sabah sporu.” dedi. Çok tehlikeli.Büyük patron ön tezgahin kapisini açti. Iri yari olana öyle bir gömdü ki kafayi, kirilan burun kemiginin sesini ben içeriden duydum. Ben de ince olana saglam bir yumruk çikarttim. Ellerini havaya kaldirdi, “Ben yokum, ben yokum!” Bir tane daha vurdum. Burnu kanamaya basladi. “Artik çok geç!” dedikten sonra Allah ne verdiyse giristim. Ve çok hüzünlü.”Abi dün gece yillar sonra ilk defa gökyüzüne baktim. Yildizlar falan vardi.”Hamza Abi bir yudum çekti viskisinden, “Yedin iyice kafayi anasini sattigimin yerinde.” dedi. “Yok abi kafa bulmuyorum, ciddiyim. Senelerdir ben hiç gökyüzüne bakmamisim.” dedim.Çingeneler, askerler, katiller, hirsizlar ve keslerle dolu bir arenada, Angutyus’un kaderiyle yaptigi ölüm kalim savasina taniklik edin. (Tanitim Bülteninden)