Her kültür “Insan olmanin ve yasamanin anlami nedir?” sorusuna verilen emsalsiz bir yanittir. Antropolog Wade Davis dünyadaki yerel kültürlerin bilgeligini methettigi nefes kesici bir yolculuga çikariyor bizi. Ilkin Polinezya’da, atalari Isa’dan bin yil önce Pasifik’te yasayan seyrüsefercilerle denizlere yelken açiyoruz. Derken Amazon’da kayip bir medeniyetin torunlariyla, Anakonda halklariyla tanisiyoruz. Ardindan Andlar’da yeryüzünün gerçekten canli oldugunu kesfederken, Avustralya’da Afrika’dan yola çikan ilk insanlarin her seyi kapsayan felsefesini, Rüya Zamani’ni deneyimliyoruz. Sonra Nepal’e gidip kirk bes yilini tefekküre ve yalnizliga adamis en büyük kahramanla, gerçek bir Bodhisattva’yla karsilasiyoruz. En nihayetinde de solugu hayatta kalma savasi veren son yagmur ormani göçebelerinin mekani Borneo’da aliyoruz. Bu yolculuktan çikarilacak dersleri anlamak gelecek yüzyilda görevimiz olacak. Zira insanligin mirasi –engin bir bilgi ve deneyim arsivi, koca bir hayal gücü katalogu– büyük tehlike altinda. Kültürün ifade ettigi sekliyle insan ruhunun çesitliligini yeniden takdir etmek, zamanimizin en zorlu ve temel vazifelerinden biri. “Degisim de teknoloji de kültürel bütünlügü tehdit eden seyler degildir. Esas tehdit iktidardir, vahsi tahakkümdür. Bati’daki yaygin düsünceye göre, söz konusu yerli halklar, yani Bati’yla pek de ilgisi olmayan ‘ötekiler’, her ne kadar olagandisi ve renkli olursa olsun, adeta doga yasalari geregi, modernlesmek ve Batililar gibi olmak konusunda sanki basarili olamamislar gibi, öyle ya da böyle yok olup gitmeye mahkumdur. Düpedüz yanlis bir düsüncedir bu.”