“Anlatiminda yer yer alayci bir bakis açisi sezilen öykülerinde en çok Zonguldak ve çevresiyle kömür havzasindaki olaylari, kent ve kent insaninin kendisiyle ve çevresiyle olan iliskilerini isliyordu. Öykücülügümüzde dis gözlemle anlatilmis en güzel tip öykülerine Mehmet Seyda’da rastlayabiliriz. Asil basarili öyküleri de sanirim tiplerin anlatildigi bu öykülerdir.” –Adnan Özyalçiner “ ‘Zonguldak Hikâyeleri’ asagi yukari yirmi yil önce yazilmis hikâyelerin yeniden ve yazarin simdiki ustaligiyla gözden geçirilmis sekillerini veriyor. Gerçekçi gözlemler, bir hikâye açisinin darligindan umulmayan bir ufukla toplum sorunlarini kapsayan bir tutum, çok arinmis, canli, kivrak, sade ve güçlü bir anlatim. Olgun ve çok sezisli bir mizah havasi içinde insanin içini sizlatan bu güzel örnekler, Mehmet Seyda’nin bugünlerin hikâye ustalari arasindaki yerini iyice saglamlas­tiriyor.” –Rauf Mutluay “Pek az sanatçi, kendi dramini bu ölçüde kendinden uzaklastirarak acilardan aritilmis, insan­lara baglanmis olarak verebilmistir. Yazarin pek sevdigi Gorki’de, bizde çok okunan Strati’de, ne de öncü ustalardan Sabahattin Ali, Sait Faik, hele Faik Baysal’da bu anlatis özelligini bulamiyoruz. Hangi çevreden olursa olsun, Seyda’nin kisilerinin yasamalarina ortak olarak, onlarin hikâyelerine kolaylikla girebildigi görülüyor.” –Tahir Alangu “Seyda’nin üslubu öbür hikâyecilerimizden degisik. Bir kez devrik tümceyi belki de en iyi kul­lanan, bu çesniyi bizi sikmadan verebilen Seyda, ‘Zonguldak Hikâyeleri’nde romandaki basarisini da geçmis bulunuyor.” –Tekin Çakit