Yazilar’in bu altinci ve son cildi, Althusser düsüncesinin klasik temalarindan olusan metinleri bir araya getiriyor. Felsefe, bilim, din ve ideoloji nasil tanimlanmalidir ve aralarindaki iliskilerin dogasi nedir? Tarih nedir? Öznesiz bir süreç olarak tarih nedir? Marx’in gençlik yapitlariyla Kapital arasinda gerçeklestirdigi “epistemolojik kopus” ne anlama gelir? Ve felsefe nedir? Söz bir kez daha Althusser’in: Marksizmi emek felsefesi olarak gören bütün idealist yorumlar, bütün emek ideolojileri incelendiginde, bunlarin 1844 Elyazmalari’nin konularini yineledigi ya da bir “praksis” Fenomenolojisi kurmaya çalistiklari a posteriori olarak kolayca fark edilir. Ama burada söz konusu olanin, baska bir alana, bilimin alanina yerlesmis tarihsel materyalizm degil, felsefi ideoloji oldugu söylenerek itiraz edilecektir.Emek kavrami, su kavramlarda “parçalanir”: emek süreci, emek sürecinin toplumsal kosullarinin yapisi, (emek degil) emek gücü, (emegin degil) emek gücünün degeri, somut emek, soyut emek, emek gücünün uygulamaya koyulmasi, emek miktari, vb. Tüm bu “parçalanmalar” yalnizca basit, kökensel emek mefhumunun tarihsel materyalizm için teskil ettigi büyük epistemolojik engelin, tarih biliminin önünden kaldirildigi belirli biçimlerdir. Marx Kapital’de, emegin “toplumsal” niteliginden, gitgide daha çok toplumsallasan emekten bahsettiginde, bu ifadelerdeki, emek kelimesi, teorik olarak ilksel ve dolayisiyla kendiliginden bilimsel olan bir ana kavrama yani Emek kavramina göndermez, kisa bir listesini verdigim birlesik yeni kavramlara gönderir.