Deneyim denilen şey aslında tam da planlarımız yolunda gitmediğinde başlıyor. Bugüne kadar aldığınız yaraları ve tüm olumsuzlukları bir tür bilgeliğe dönüştürecek güce sahipsiniz. Yapmanız gereken tek şey olanları olduğu gibi görmek ve tüm bunları ileriye bir adım atmak için gerekli birer güç olarak kullanmak. Bugüne kadar yaşadığınız her şeyi bundan sonra yaşayacaklarınızı kolayca kabullenmeniz için size uzatılmış bir yardım eli olarak görün.
Dünyayı ve hayatımızı; ruhumuzun büyüyüp, gelişip, zenginleşmesi için bir tiyatro sahnesi, deneyimlerimizi ise sergilenen oyunlar ve ilişki kurduğumuz kişileri de birer oyun arkadaşı olarak görürsek maddi düzlemden çıkıp egomuzun tuzaklarından korunuruz. Bu bakış açısı yaşadıklarınızı var oluşunuza birer saldırı olarak görmek yerine size manevi bir güç verecektir. Ve siz bu güçle her geçen gün çoğalırken, sizdeki başkaları da azalacaktır.
İşte uçuş personeli olan Leyla da hep yolculara ne istediklerini sorarken bu soruyu bir de kendine yöneltmeye karar verdiğinde kendi hikayesini yazmaya başladı. Ve işte asıl yolculuğunu göklere doğru değil, kendi içine doğru yaptığında var oluşunu anlamlandırabilmişti.